SP2PZH » Historia

Historia klubu

Otrzymaliśmy od kolegi Janusza SP2CNW krótkie uzupełnienie za co jesteśmy bardzo wdzięczni, a które pozwalamy sobie przytoczyć poniżej w całości:

„W historii klubu zostało pominięte bardzo ważne zdarzenie, mianowicie:

zainstalowanie dipola obrotowego na 14 MHz oraz zajęcie (już teraz nie pamiętam) miejsca

na 21 MHz – chyba WW CQ C, było to w miesiącu chyba listopadzie 1973 roku gdzie operatorem między innymi był SW pamięci SP 9 AMA.

Było to w DS8 na ostatnim piętrze. Ja już wszystkich szczegółów nie pamiętam, ale jedno było charakterystyczne, że

SP 2 DX słuchając na odbiorniku RACAL u siebie w Sopocie w Kamiennym Potoku nie słyszał naszej DRUGIEJ harmonicznej mimo używanej

mocy 1kw, bo więcej nie dało się uzyskać – „czerwieniła się ośka kondensator hi !!!

SP 2 DX słyszał 2 harmoniczne wszystkich pracujących stacji z terenu trójmiasta, a Naszej stacji – SP 2 PZH nie udało mu się usłyszeć !!!

To tyle co mam do uzupełnienia do krótkiej historii „Naszego” Klubu.

73’s Janusz Polański SP 2 CNW ( ex SP1CNW)”

      Klub powstał w 1962 roku. Był to pierwszy studencki klub w Polsce i drugi oficjalnie zarejestrowany klub w województwie gdańskim. Pierwsza łączność została nawiązana 20.08.1962 roku, telegrafią, w paśmie 7MHz ze stacją OH9RI.
       Pierwszą łączność na UKF-ie przeprowadził Andrzej SP4ERZ w dniu 10.03.1973 ze stacją SP2AOZ. Stacja składała się z nadajnika o mocy 60 mW i anteny LW.
       W latach 60. klub prowadził działalność konstrukcyjno-sportową. Organizowano w ramach działalności koła obozy, wyjazdy i wycieczki. Klub zaangażował się w roku 1962 w organizację łączności dla Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego między schroniskiem w Dolinie Pięciu Stawów, schroniskiem w Dolinie Roztoki a Stacją GOPR na Kasprowym Wierchu. Prowadzono także cyklicznie projekcję filmów wypożyczanych od Instytutu Brytyjskiego w Warszawie.
       Klub początkowo mieścił się w akademiku Wydziału Elektrycznego (DS6), a w roku 1972 został przeniesiony na ostatnie piętro Domu Studenckiego nr 8 Wydziału Okrętowego.
       Klub w latach 70. prowadził bardzo aktywną pracę na pasmach UKF szczególnie w paśmie 144MHz. Chociaż w klubie znajdował się również sprzęt na fale krótkie: odbiornik OMNK 112 z konwerterem i nadajnik z końcówką na dwóch lampach 813 o mocy wyjściowej około 2 kW. Stosowane były anteny: inverted-V oraz wielopasmowy dipol, pozaginany na dachu. W paśmie dwóch metrów używany był nadajnik na lampie QQE06/40 o mocy wyjściowej 100W z obracaną 9-elementową anteną Yagi według SP6LB. Na tym sprzęcie przeprowadzono kilka łączności z wykorzystaniem sygnałów odbitych od zjonizowanych śladów meteorów. W klubowych szafach znajdowała się cała kolekcja tysięcy kart łączności na falach krótkich. Klub wprost tętnił życiem. W tym czasie istniało Koło Naukowe Studentów Elektroniki, a przy nim Klub Krótkofalowców. Członkowie Klubu żartowali „że to Koło jest przy Klubie”. W tym czasie cały sprzęt wykonywany był ręcznie, członkowie klubu sami wykonywali generatory, konwertery, wzmacniacze, klucze.
       W ówczesnym czasie organizowane były również obozy. Dwa odbyły się w Wieżycy w latach 1963 i 1964. Trzeci odbył się we Wdzydzach Kiszewskich w roku 1972. Na tymże obozie stacja SP2PZH brała udział w zawodach rumuńskich YODX, w których zajęła pierwsze miejsce w paśmie 3,5MHz w kat C. Czwartym obozem był obóz w Kownatkach koło Nidzicy, który odbył się latem 1977. Na nim stacja pracowała przez amatorskie satelity OSCAR 6 i OSCAR 7. Pierwszego i drugiego października 1977 członkowie klubu wyjechali do Olecka na zawody SP-U zorganizowane przez Polski Związek Krótkofalowców. Zajęli pierwsze miejsce w Polsce.
       Pod koniec lat 70-tych klub prowadził działalność naukową i członkowie klubu zamieszczali publikacje w „Radioelektroniku”. Około roku 1980 klub dalej znajdował się w DS8 na ostatnim piętrze. Przeprowadzano łączności głównie na falach UKF. Klub stracił tymczasowo licencję nadawczą na okres stanu wojennego. W latach 1986/87 klub został przeniesiony do nowego akademika – DS2 (klub znajdował się w ostatnim numerowo pokoju w akademiku 96D). Wtedy dość aktywnie udzielał się kol. Marek SQ2AJY. Klub troszkę podupadł sprzętowo, ale nadal cały czas aktywnie działał. Marek SQ2AJY sprzedał starszy sprzęt i zakupił trx YAESU FT-707 razem ze skrzynką antenową. Na nowym sprzęcie prowadzone były szkolenia z telegrafii i sporadyczne łączności. Następnie brak miejsc w akademiku spowodował przeniesienie klubu z DS2 i umieszczenie na Wydziale ETI, w pokoju nr 810. Chyba jeszcze pod koniec działalności Marka SQ2AJY, czyli w roku 1994, praca w klubie spadła do zera. W roku 1995 Filip SP2WDW mocno przyczynił się do wznowienia działalności. Zebrał sporą grupę zapaleńców, zwołał zebranie starych i nowych członków klubu, wychodził u p. Rektor Sankiewicz dotację na zakup anteny R7. Klub działał bardzo aktywnie, szkoląc wielu młodych operatorów. Następnie Filip skończył studia i znów praca w klubie na dwa lata zamarła.
      W roku 2001 Marcin SQ2BXI zebrał grupę zapaleńców i wznowił działalność klubu, który został zarejestrowany jako Międzywydziałowe Koło Naukowe Krótkofalowców SP2PZH Politechniki Gdańskiej. Do wznowienia działalności przyczynili się również bardzo Łukasz SQ2HNA i kol. Julian. Nastąpił remont pomieszczeń Koła i zamontowano anteny na każde chyba amatorskie pasmo od 136 kHz do 2,4 GHz. Przeprowadzono pierwszą w Polsce łączność w paśmie 136 kHz i brano udział z dobrym skutkiem w wielu zawodach krótkofalarskich. Specjalnością klubową stały się różnorodne wyprawy. Miło spędziliśmy czas z radiem na latarniach morskich: Hel, Jastarnia, Stilo, Ustka, Kołobrzeg. Dużo radości sprawiły UKF-owe wyprawy na wysokie okoliczne wzniesienia takie jak Kozia Góra i Wieżyca. Radio zabieraliśmy ze sobą na wyjazdy do rzadkich powiatów: tucholskiego, sztumskiego i elbląskiego-ziemskiego. Wyprawy uzupełniały ciekawe wycieczki, min do: Centrum Nadawczego I Programu Polskiego Radia w Solcu Kujawskim czy Katedry Radioastronomii Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Piwnicach pod Toruniem.
       Członkowie Koła od 2004 r. współorganizują Kaszubskie Spotkania Krótkofalowców „Borodziej” i „Klif”. Zorganizowano dwie stacje okolicznościowe: z okazji 100-lecia Politechniki w Gdańsku (HF100PG) i 100-lecia Żuławskiej Kolei Dojazdowej (HF100ZK). Dzięki uprzejmości Pomorskiego Towarzystwa Miłośników Kolei Żelaznych koło zorganizowało stację okolicznościową pracującą z kursującego pociągu wąskotorowego w pasmach od 3,5MHz do 70cm. Wszystkie wyprawy i stacje okolicznościowe zostały potwierdzone różnorodnymi kartami QSL, które bardzo podobały się korespondentom. W 2006 r. uruchomiono radiolatarnie SR2VHM i SR2FHM pracujące w paśmie 2 m i 6 m oraz pierwszą w Gdańsku bramkę APRS.
      Od 2007 r. dzięki inicjatywie Jarka SQ2JSN klub przy współpracy Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego rozpoczął wydawanie dyplomu „Jeziora Kaszubskie”. Dzięki życzliwości firmy Emitel na maszcie RTON Jaśkowa Kopa zamontowano digipeater APRS, a w Osowej mikrofalową radiolatarnię SR2XHM.
      Na wniosek Pomorskiego Oddziału Terenowego Zarząd Główny Polskiego Związku Krótkofalowców, dnia 17 listopada 2007 roku nadał naszemu klubowi Odznakę Honorową w dowód uznania dotychczasowej działalności. Uroczyste wręczenie odbyło się podczas Walnego Zebrania członków Oddziału 29 stycznia 2008r.